lakhan makavana

    Shayariphotos

        My music 🎵🎵⇒ 

 ્્વા ભટિક નામ નો સીધો- સાધો ભોળો કઠિયારો હતો.તે બિચારા ની પાસે બીજો  કોઈ ધંધો નહી થી જંગલ માથી લાકડા લાવી ને શહેર મા વેચતો હતો. એકલો હોવા ને કારણે તેનુ મન ઉદાસ પણ રહયૂ કરતું. એક વાર જ્યારે તે લાકડા વેચી ને તેના ઘરેડ પાછો  ફરીથી રહયો હતો.ત્યારે     રસ્તા મા તેને એક માણસ મળી ગયો , જે પગપાળો જ  ગામ તરરહસ્ય જઈ  રહયો હતો .તેના બળદ ગાડાંગર તરફ જોઈ  ને એ આદમી એ ' શુ તમે ગામ સુધી લઈ જશો? 'હા , કેમ નહી ? બીજા  ઓ ની મદદ કરવડી એ તો માણસ ની ફરજ છે; ભટિકે હસી ને કહ્યયૂ ,  તે માણસ તેની જોડે બળદગાડા મા બેસી ગયો . રસ્તા  મા વાતચીત દરમિયાન બંને મિત્ર બની ગયા હતા. ભટિક રાતે તેને પોતારો ના ઘેર લઈ ગયો. બંને જણા એ એકસાથે જ ભોજન ક્યૂ . આપવીતી રીતે બંને ની દોસ્તી  વધતી ગઈ હતી.હવે જ્યારે પણ ભટિક શહેર જતો  તો તેના મિત્ર ને જરૂર મળતો.બંને કલાકો સુધી બેસી ને વાતો કરતા રહતો.   એકવાર જેવો ભટિક લાકડા ની ભારી ઓ વેચી નવરો થયો તો તે સમયે રાત વિશેષ થઈ ગઈ હતી.તેનો મિત્ર સુદામા નહોતો ઇચ્છતો કે તે આટલી રાત વિત્યે  ગામ પાછો ફરે , કેમકે રસ્તા  મ...