પોસ્ટ્સ

Gujrati varta લેબલવાળી પોસ્ટ્સ બતાવી રહ્યાં છે

Varta

બાળ વિભાગ અને વાર્તા

જૂઠનો રફુગર- પડયા પાણીમાં ગધેડાઓ, તે ભડભડ સળગી મર્યા, શિકાર ન થયો હરણનો, પણ શિકારી ધન્ય થયાખાંસાહેબ અને પાછા લખનઉના, એટલે ડિંગ હાંક્યા વગર કંઈ ચાલે ? અને ડિંગ પણ એવી ધડમાથા વગરની હોય કે ગધેડાને હસવું આવી જાય ! પણ હવે તો ખાંસાહેબને ગપ મારવાની એવી આદત પડી ગઈ કે છૂટતી જ ન હતી.એક વખત રસ્તામાં એક ફકીરને ભીખ માગતો જોયો. ખાંસાહેબ કહે : 'અલ્યા ભીખ માગે છે, એને બદલે કંઈ કામ કરતો હોય તો ?''મને કોઈ રાખે તો જરૃર કામ કરું.'' શું કામ કરશે, બોલ ?''હું જૂઠનો રફુગર છું.''હેં...!' ખાંસાહેબથી બોલી જવાયું.ફકીર કહે : ' હા ખાંસાહેબ ! હું જૂઠને એવી સરસ રીતે રફુ કરું છું કે, તે સાચું જ લાગે.' ખાંસાહેબને થયું કે ચાલો આ માનવીય કદીક કામ લાગશે. તેમણે એ ફકીરને નોકરીમાં રાખી લીધો. પણ તેઓ એ રફુગરની પરીક્ષા કરવા માગતા હતા.બંને જતા હતા. સામા મળ્યા મિયાં અચ્છન. તેમણે તરત જ ખાંસાહેબને પૂછયું,'કેમ કાલે કંઈ દેખાયા નહિ ખાંસાહેબ !''શિકારે ગયો હતો.' ખાંસાહેબે પણ કહી દીધું.' શું કહો છો ?' મિયાં અચ્છને પૂછયું : 'કોઈ શિકાર બિકાર હાથ લાગ્યો કે..?'ખા...

અનજાન 2

               અનજાન અનજાન મિત્ર વાંચી ને પછી ભાગ 2વાંચવો. મિલો દૂર રહેલી મૈત્રીથી તનુજા ખૂબ ખુશ રહેવા લાગી હતી પહેલા ની બધી ઉદાસી ક્યાં ગાયબ થઈ ગઈ હતી એ એ પણ જાણતી ન હતી. હવે તો બસ તનુજા રોજ સવારે અને સાંજે મિત્રના મેસેજની રાહ જોવે છે મિત્રના ગુડ મોર્નિંગથી સવારની શરુઆત થાય છે,  સવારના સોનેરી કિરણો બસ તનુજા માટે ના હોય એવી એની લાલીમામા તનુજા નો ચહેરો પણ લાલઘૂમ થઈ જાય છે.  રોજ સવાર પણ પડતી હતી રોજ બધા કામ પણ થતા હતા પણ આ સ્વપ્ન પછી તો તનુજા નું જીવન જ બદલાઈ જાય છે હવે તો બસ નાનામાં નાની વાત પણ તનુજા મિત્ર ને કહે છે. આજે પણ એ લખે છે ઘરના કામ કરે છે પરિવાર સાથે ખુશ રહે છે તનુજા ના ચહેરાની રોનક બતાવે છે..મિત્ર ના કારણે પરીવાર મા કોઈ તકલીફ ના રહે તેનુ ધ્યાન રાખે છે. સમય કયા કોઈ ની રાહ જોવે છે. તનુજા ના મિત્ર નો મેસેજ આવે છે ને કહે છે કે ફોન કરુ ?તનુજા ઘરે એકલી હતી કહે હા, વાત કરતા કરતાં મિત્ર એ પુછ્યુ તનુજા મે તને કોઈ દિવસ જોઈ નથી કે આપણે ફેસ ટુ ફેસ મળ્યા નથી તો આપણે મળી શકીએ?? તનુજા કહે કઈ રીતે !!!!!!! મિત્ર કહે ટેકનોલોજીનો યુગ છે જો આપણે આ...

ચકલા મારો નહી

                   'ચકલાંને મારો નહિ જ...  '- ચકલાંઓ જો ચીંચી કરે તો એ છે એમનું સિગ્નલ પક્ષીઓ કેકારવ કરે તો એ છે એમનું સંગીત ચકલાંને મારો નહિ જ...!રાજાનો હુકમ થયો. લોકો નવાઈ પામી ગયા કે રાજા આ વળી શું કહે છે ? રાજાને ચકલાંઓ શું નડયાં ?પણ નડયાં જ હતાં. ચકલાં- ચકલીઓ, નાના-મોટાં પંખીઓ ચકચક-ચીં કરનારાં ભોળા ભલા પંખીડાઓ રાજાને નડયાં જ હતાં.વાત એવી કે રાજાને મોડા ઊઠવા જોઈએ. ચકલીઓ તો વહેલી ઊઠે. શરૃ કરી દે. ચીં- ચીં, ચકચક- ચીં, ચીં ચીં. ચકલીઓ કંઈ એક પ્રકારની હોય છે ? જેટલી જાત એટલી ચીંચીં. જેટલી ભાત એટલી ચક-ચીં.રાજાને ઊંઘમાં ખલેલ પડી જાય. તેની વહેલી સવારની મીઠી નીંદર વીંખાઈ- પીંખાઈ જાય. તેઓ જેવા ઊઠે કે આદેશ આપી દે ઃ 'ચકલાંને મારો.'રાજાનો હુકમ. દરવાનો, ચોકીદારો ભૈયાઓ દોડીને કહે ઃ 'ચીડિયાં કો મારો.'કોઈ પથરાથી મારે, કોઈ ગિલોલથી મારે, કોઈ વળી તીરનાં નિશાન તાકે, અરે તલવારલઈને ય પાછળ પડે. ખુદ રાજા અગાશીમાંથીબંદૂકના ભડાકા કરે.ચકલાં મરે કે ના ય મરે, અને ચકલાં તો નિર્દોષ, ભોળા ભલા જીવ. બીજી સવારે પાછાં ગાવા લાગે ઃ 'ચકચકચીં, ચકચકચીં.'રાજાનો બગીચો જ...