Varta

બાળ વિભાગ અને વાર્તા

જૂઠનો રફુગર- પડયા પાણીમાં ગધેડાઓ, તે ભડભડ સળગી મર્યા, શિકાર ન થયો હરણનો, પણ શિકારી ધન્ય થયાખાંસાહેબ અને પાછા લખનઉના, એટલે ડિંગ હાંક્યા વગર કંઈ ચાલે ? અને ડિંગ પણ એવી ધડમાથા વગરની હોય કે ગધેડાને હસવું આવી જાય ! પણ હવે તો ખાંસાહેબને ગપ મારવાની એવી આદત પડી ગઈ કે છૂટતી જ ન હતી.એક વખત રસ્તામાં એક ફકીરને ભીખ માગતો જોયો. ખાંસાહેબ કહે : 'અલ્યા ભીખ માગે છે, એને બદલે કંઈ કામ કરતો હોય તો ?''મને કોઈ રાખે તો જરૃર કામ કરું.'' શું કામ કરશે, બોલ ?''હું જૂઠનો રફુગર છું.''હેં...!' ખાંસાહેબથી બોલી જવાયું.ફકીર કહે : ' હા ખાંસાહેબ ! હું જૂઠને એવી સરસ રીતે રફુ કરું છું કે, તે સાચું જ લાગે.' ખાંસાહેબને થયું કે ચાલો આ માનવીય કદીક કામ લાગશે. તેમણે એ ફકીરને નોકરીમાં રાખી લીધો. પણ તેઓ એ રફુગરની પરીક્ષા કરવા માગતા હતા.બંને જતા હતા. સામા મળ્યા મિયાં અચ્છન. તેમણે તરત જ ખાંસાહેબને પૂછયું,'કેમ કાલે કંઈ દેખાયા નહિ ખાંસાહેબ !''શિકારે ગયો હતો.' ખાંસાહેબે પણ કહી દીધું.' શું કહો છો ?' મિયાં અચ્છને પૂછયું : 'કોઈ શિકાર બિકાર હાથ લાગ્યો કે..?'ખા...

સંગપણ

                         સંગપણ

સ્વીટી કોલેજ જવા નીકળતી હતી,ત્યારે જ મમ્મીએ કહ્યું કાલે રવિવાર છે. તો મહેમાન આવવાના છે, તને જોવા માટે કઈ લાવવાનું હોય તો લેતી આવજે.

આજે સ્વીટી નો મૂડ ઓફ થઈ ગયો, એને થયું કે આજે ફરી એ જ રીઝલ્ટ આવશે કે મને છોકરાવાળા ના પાડી દેશે એનું કારણ એ જાણતી હતી. કેમ કે શ્યામ હતી આજના જમાનામાં લોકો રંગ અને આકર્ષણ પાછળ ઘેલા છે એ લોકોને બાહ્ય દેખાવ જ ગમતો હોય છે.જ્યારે સ્વીટી તો રંગે શ્યામ હતી પણ દેખાવમાં તો ખૂબ જ સરસ લાગતી હતી, ભણવામાં પણ પહેલેથી જ હોંશિયાર હતી. બીએસસી ના છેલ્લા સેમેસ્ટરમાં અભ્યાસ કરતી હતી. એક વર્ષથી માતા-પિતા તેના માટે છોકરો જોતા પરંતુ ક્યાંક ઠેકાણું પડતું ન હતું .એક સામાન્ય પરિવારમાંથી આવતી હતી બધી દુઃખ તકલીફો જોઈ હતી ભણવાની સાથે સાથે બુદ્ધિ વાક્ચાતુર્ય બધામાં ખૂબ જ પ્રવીણ હતી .

કોલેજ થી સાંજે ઘરે આવી ભાભીના ફોનમાં વરૂણનો બાયોડેટા જોયો .ખૂબ જ સુંદર દેખાવડો હતો ઘરમાં પિતા ન  હતા. માતા અને દીકરો બંને એકલા રહેતાહતા એને પણ પરિવારને સમજે એવી પત્નીની જરૂર હતી જ્યાં જોઈએ ત્યાં રંગ રૂપાળા તો ઘણા મળી રહેતા હતા .પોતે એન્જિનિયર હતું સારી એવી પોસ્ટ પણ જોબ કરતો હતો. પરંતુ એને જે પાત્રની જરૂર હતી એ ક્યાંય મળતું ન હતું. વરુણ ને દેખાવ કરતા પણ એક સમજદાર પત્નીની જરૂર હતી બુદ્ધિશાળી અને કોઈપણ કામમાં પાછી ન પડે પોતાના પરિવારની પરિસ્થિતિ સમજે એવી પાત્રની શોધમાં હતો.

સ્વીટીએ બાયોડેટા જોઈ મનમાં નક્કી જ કરી લીધું કે ના જ છે તો પણ ભાભી અને મમ્મીના કહેવાથી સવારે તૈયાર થઈ, એ પણ એકદમ સાદી સિમ્પલ. સવારે 10:00 વાગે મહેમાન આવી ગયા .સ્વીટી રસોડામાંથી બહાર જ ના આવે ભાભી આવી પાણી આપ્યું .વરૂણ જે વ્યક્તિને શોધતો હતો એ બહાર ના આવી. છેવટે ભાભી ના કહેવાથી માના ઈશારા થી ચા લઈને બહાર આવી,વરૂણે સ્વીટી ને જોતા તો એવું લાગ્યું કે શું હશે કેવી હશે પણ

એની એક આંખોની ચમક વરુણ ને ગમી ગઈ, બંને પરિવાર

હોય છોકરી અને છોકરા ની મુલાકાત માટે ઉપરના રૂમમાં

મોકલ્યા. આજે વરુણ સ્વીટી ની પરીક્ષા કરવા આવ્યો હતો

કે એને જાણવા સમજવા એ જ સમજતો ન હતો,પરંતુ તેને

સીડી ચડતા પડવાનું એક ઢોંગ કર્યું અને સમજદાર સ્વીટીએ

તરત જ એને પકડી લીધો નીચે ના પડવા દીધો. આ જોઈ

વરુણ આભો જ બની ગયો પછી ઘરમાં આવી એટલી બધી

ખાંસી ખાવા લાગ્યો કે સ્વીટી ઉઠી અને તરત જ એને પાણી

પીવડાવ્યું .આજે વરુણ ખુશ થઈ ગયો તમારું રસોડું ક્યાંછે,સ્વીટી પણ વિચારમાં પડી ગઈ કે શું કહે છે !!!પરંતુ એ તો સ્વીટીને લઈને રસોડામાં ગયો અને કહ્યું ગોળ લાવો.

સ્વીટી ગોળના ડબ્બામાંથી ગોળના કટકા કરી પ્લેટ માં ભરી વરૂણને આપ્યા. વરુણ ગોળ અને સવીટી નો હાથ પકડી બધા બેઠા હતા ત્યાં આવ્યો .અને વડીલોને હાથ જોડી નમસ્કાર કરી કહેવા લાગ્યો મને સ્વીટી પસંદ છે .મને એના બાહ્ય દેખાવથી કઈ લેવા દેવા નથી પરંતુ જે મને પડતો બચાવી શકે છે જે મારી એક ખાંસી જોઈ તરત જ મને કરી શકે છે સમજી શકે છે એ જ પાત્રની મને શોધ હતી. બંને પરિવારો ખુશીનો માહોલ સર્જાઈ ગઈ ખૂબ જ ધામ ધૂમથી બન્ને ની સગાઈ થઈ ગઈ.

ભાવના મેવાડા


ટિપ્પણીઓ

આ બ્લૉગ પરની લોકપ્રિય પોસ્ટ્સ

બાળ વિભાગ અને વાર્તા